Praca jest próbą monograficznego przedstawienia działalności edukacyjnej Anastazji Dzieduszyckiej (1842-1890). Zaprezentowano w niej wkład, jaki do myśli pedagogicznej wniosła A. Dzieduszycka. Była ona cenioną nauczycielką, publicystką, orędowniczką równouprawnienia kobiet i autorką prac do nich kierowanych. Opublikowała podręcznik do seminarium nauczycielskiego oraz wiele artykułów dotyczących edukacji i wychowania. W swych pracach stanowczo i odważnie opowiadała się za dostosowaniem wychowania kobiet do zmieniającej się rzeczywistości społecznej, politycznej oraz kulturowej. Tym samym można ją zaliczyć do grona znanych propagatorek walki o prawa kobiet. Problemy poruszone w pracy przedstawiono na tle procesów emancypacji kobiet, zachodzących w drugiej połowie XIX wieku w Polsce.