Dlaczego wojna domowa w Kolumbii, która toczy się nieprzerwanie już od ponad pięćdziesięciu lat, jest taka żywotna? Czemu przemoc pozostaje tam nadal jednym z podstawowych regulatorów' społeczno-politycznych? Czy można liczyć na pokojowe zakończenie kryzysu i jaka rola przypadnie w tym procesie społeczności międzynarodowej? Autor sięga aż do czasu walki o niepodległość, opisuje liczne dziewiętnastowieczne wojny domowe oraz dwudziestowieczny okres La Violencii. Stara się w ten sposób wykazać, że w Kolumbii przez długi czas - o wiele dłuższy niż w innych krajach tego regionu - przetrwał konfliktogenny podział sceny politycznej na liberałów i konserwatystów, zaś stosunki społeczno-polityczne są regulowane przy użyciu siły. Winę za taki stan rzeczy ponoszą wszyscy aktorzy kryzysu: władze, oddziały paramilitarne i lewicowi partyzanci. Przez lata sam konflikt uległ degradacji - coraz częściej chodzi o obronę partykularnych interesów niż realizację szczytnych idei.
Książka adresowana do latynoamerykanistów oraz studentów o szerokich zainteresowaniach politologicznych. Polecana wszystkim zajmującym się najnowszą historią Ameryki Łacińskiej.