Pierwszy tom monumentalnego cyklu. Powieść zdobyła nagrodę HUGO.


Planeta Tiamat należy do konfederacji skolonizowanych przez ludzkość światów, zwanej Hegemonią. Faktyczną władzę dzierży technokracja z planety Kharemough. Tiamat jest cywilizacyjnie zacofana, pokryta w większości oceanem, z osadnictwem rozlokowanym na licznych archipelagach. Na Tiamat występuje jednak wielkie bogactwo - woda życia, wyciąg z krwi merów - morskich zwierząt. Jej zażywanie pozwala przedłużać życie.


Ze względów astronomicznych Tiamat ma tylko dwie pory roku, trwające po około 150 lat - Lato i Zimę. Podczas Lata rządzą Letniacy, lud zabobonny, odrzucający technikę, a Zimą Zimacy, lud współpracujący z Hegemonią i bezlitośnie eksploatujący swoją planetę. W czasie lata Tiamat, z powodu bliskości czarnej dziury, jest niedostępna dla statków kosmicznych i dostawy wody życia dla galaktyki urywają się. Urzędnicy Kharemough opuszczają ten świat.

Nadchodzi czas zmiany warty. Ustępująca Królowa Zimy nie zamierza ustąpić i nie chce się pogodzić ze swoją rytualną śmiercią na zakończenie Zimy. Sprawia, że kilka kobiet Letniaków urodzi jej klony... Spisek ma doprowadzić do przedłużenia jej panowania. Nikt też nie przypuszcza, że Tiamat skrywa wiele tajemnic dawnego Imperium, tak pilnie poszukiwanych przez Kharemough.