Książka poświęcona kompleksowemu omówieniu systemu kontroli służb specjalnych w Polsce (od 1990 roku do chwili obecnej) – nadzorowi władzy wykonawczej, mechanizmom kontrolnym sądów, komisji parlamentarnych, organów konstytucyjnych, a także szeroko rozumianego monitoringu społecznego. Kluczową tezą opracowania jest udokumentowanie znaczenia kontroli personalnej w systemie służb specjalnych w Polsce przy jednoczesnym niedowładzie kontroli instytucjonalnej i wynikających stąd konsekwencji dla bezpieczeństwa państwa.