W książce przedstawiono autorską koncepcję ewolucyjnej genezy tonalności, w której kluczową rolę odgrywa efekt Baldwina, polegający na przejęciu kontroli nad zjawiskami kulturowymi przez dobór naturalny. Praca składa się z części poświęconych kolejno: wielości rozumień pojęcia tonalności w muzykologii, krytyce dotychczasowych stanowisk w kwestii natury i genezy tonalności, specyfice psychologicznej i kulturowej doświadczenia tonalności, hipotezie ewolucyjnej genezy zdolności do rozpoznawania relacji tonalnych wraz ze scenariuszem ewolucyjnym oraz konsekwencjom, jakie niesie ze sobą postulowany instynktowny charakter tych zdolności dla atrybutywnie rozumianej kultury muzycznej człowieka. Proponowane wyjaśnienia odwołują się do naturalistycznej wizji nauki, dlatego też praca posiada charakter interdyscyplinarny. Argumenty wspierające postawioną hipotezę zaczerpnięte zostały z takich dziedzin nauki, jak muzykologia w tym psychologia muzyki, lingwistyka, neuropsychologia, biologia ewolucyjna, kognitywistyka. Autor postuluje, aby tonalność muzyczną traktować jako skutek istnienia wyspecjalizowanej zdolności poznawczej specyficznej dla człowieka jako gatunku biologicznego, a nie, jak uważa się powszechnie we współczesnej muzykologii, jako efekt ogólnych zdolności poznawczych człowieka. Z tej perspektywy tonalność muzyczna jawi się jako ewolucyjna innowacja komunikacji wokalnej, która powstała w linii rodowej człowieka.