O Aleksandrze Wielkim i Juliuszu Cezarze pisał już Wincenty Kadłubek, a od wczesnego renesansu, poprzez barok i neoklasycyzm, aż do dwudziestolecia międzywojennego liczni artyści przedstawiali polskich Cyncynatów, Arystydesów i Epaminondasów. Autor odczytuje także znaczenie zapomnianych lub mało znanych dzieł, inspirowanych tekstami Lukiana, Apulejusza, Liwiusza i Owidiusza.