Najwyższą, decydującą wartością myśli i czynów ludzkich jest czystość i głębokość idej przewodnich. Z czystej krynicy wypłynąć może wartki, burzliwy, często nawet szkodliwy prąd - ale nigdy mętny, ni wrogi. Na tem polegał przedewszystkiem wzniosły idealizm „przedwojennej“ młodzieży. Po wojnie w rozgwarze małostkowych spraw w mieliznę zmienił się głęboki nurt życia młodz. akademickiej, tak, że ogólna bezideowość i bezprogramowość ogarnęła szeroki ogół, nie wyłączając starszych harcerzy. Z czasem sytuacja zmieniać się poczęła, choć nie wszystkich objęła w orbitę swych wpływów. Obecnie nadchodzi nowy okres młodego pokolenia, sygnalizowany wzrostem prasy akademickiej.
Zagadnienia starszo-harcerskie w roku ostatnim tak dostatecznie już dojrzały, że słusznie należy obecnie przystąpić do wysunięcia i ostatecznego skrystalizowania odpowiednich tez i wniosków decydujących na przyszłość o drogach Starszego Harcerstwa.

Reprint wydania z 1927 roku.