„Niepojęte jest to, co niewyobrażalne: gdyby było do wyobrażenia, zapewne byłoby i do pojęcia. Zadziwia mniemanie, że ruchom elektronów w mózgu przypisuje się własność eksplorowania rzeczy. Świadomość – myślenie są cool, ale są też par excellence lokalne. Rozwój wszystkiego ma niepomiernie szerszą paletę barw”. Grzegorz Świątoniowski, poeta, filozof i lekarz, patrzy na świat z bardzo daleka i bardzo bliska, na przemian, w języku poezji i codzienności, filozofii i biologii. Jego ton jest odrębny, suwerenny, poza literacką modą – i nie podlega łatwej klasyfikacji. To myślenie, które wymyka się świadomości i wyraża jej archaiczność, słabość, lokalność.