U progu XXI wieku kwestia tortur, chociażby z normatywnego punktu widzenia, wydawała się rozwiązana raz na zawsze. Jednakże po wydarzeniach z 11 września 2001 r. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie tylko politycy, ale także etycy, filozofowie oraz prawnicy zaczęli prowadzić poważne dyskusje na temat powrotu do możliwości zastosowania tortur w sytuacjach nadzwyczajnych. Obok uzasadnienia wspomnianych propozycji na płaszczyźnie prawnej równie często posługiwano się argumentacją z zakresu etyki. Kładąc na szali godność jednostki oraz zdrowie i życie niewinnych osób, starano się wykazać, że w obliczu wojny z terroryzmem wybór mniejszego zła jest konieczny. Niektórzy przekonywali zatem, że w pewnych sytuacjach, jak chociażby w celu ujawnienia przez terrorystę miejsca podłożenia ładunku wybuchowego, może być uzasadnione użycie wobec niego tortur. Podobna dyskusja rozgorzała także w środowisku intelektualistów europejskich. Wprawdzie inny był jej impuls, bowiem wiązał się z groźbą użycia tortur w celu ratowania porwanego dziecka, to jednak w obu przypadkach chodzi o możliwość zastosowania tortur w imieniu państwa prawa.

Niniejsza książka stanowi pierwszą w literaturze polskiej próbę kompleksowego przedstawienia i analizy współczesnej dyskusji na temat tortur.