Państwo niepodległe. Twórcy – strategie – komunikacja społeczna to praca z historii myśli politycznej i komunikacji społecznej, zawierająca obszerny materiał faktograficzny, w tym analizy idei, wyobrażeń, koncepcji rzutujących na kształt państwa polskiego, przede wszystkim recypowanych wiek temu, ale i współcześnie, a także propozycje pojęć i modeli właściwych badaniom zagadnień suwerenności państwa, aksjologii i kultury politycznej wybranych ruchów politycznych lub ogólniej polskiego społeczeństwa. Zebranie w jednym tomie różnych w swoim charakterze, bliskich jednak tematycznie wypowiedzi inspirowane było – jak zaznaczono we wstępie – rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę oraz dyskusją toczoną w ramach IV Kongresu Politologii „Państwo w czasach zmiany” na temat analogiczny do tytułu rozprawy. Państwo niepodległe, stanowiące tu oś koncentrującą zainteresowania, jest samo w sobie interesujące ze względu na współcześnie konstatowane procesy erozji instytucji utożsamianych z państwem narodowym w ogóle oraz przez drugie z pojęć – niepodległość, dla polskich twórców przez wieki będącą wartością w pierwszej kolejności autoteliczną, dalej zaś instrumentalną, w tym znaczeniu, że fundamentalną, stanowiącą punkt wyjścia do innych, równie złożonych i równie dyskutowanych celów politycznych.
Z recenzji dr hab. Magdaleny Mikołajczyk, prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie