Jest to żywo i błyskotliwie napisana książka o epoce od lat nie cieszącej się zbytnim zainteresowaniem zarówno uczniów i studentów , jak i naukowców.Autor stara się jednak przełamać stereotypowe przekonania o Oświeceniu jako epoce nudnej, skostniałej, jednowymiarowej. W zwięzły sposób przedstawia najistotniejsze problemy literatury i kultury lat 1750-1815. Ukazuje Oświecenie jako okres poszukiwań i rozczarowań, namiętności i sporów , pełen wielkości, ale i ograniczeń. Dowodzi, że był to czas przełomu w kulturze europejskiej - okres narodzin epoki nowożytnej.