Debiutanckie opowiadania Andrzeja Stasiuka okrzyknięte „epifaniami spod celi”.

Alegoryczna opowieść człowieka zamkniętego w więzieniu odtworzona z naturalistyczną dokładnością. Ruch po klaustrofobicznej przestrzeni celi, ale i własnego ciała przenosi bohatera w nowy wymiar, stając się niejako podróżą metafizyczną, niosącą ze sobą nadzieję oczyszczenia.

Mocna, męska proza oparta na osobistym doświadczeniu.