"[...] We wszystkich zaprezentowanych publikacjach omawiana jest historia jednostki, historia żołnierzy i oficerów z głównym naciskiem na ich służbę w brygadzie. I poza nielicznymi wyjątkami [...] nie znajdziemy w nich informacji o przedwojennych dziejach oficerów brygady oraz ich losach po wojnie. A przecież to poszczególni jej oficerowie, ich losy i przeżycia kształtowały tę jednostkę. Dlatego też warto spróbować ukazać nie tylko historię tych oficerów z lat 1939-1945, ale spróbować odkryć zarówno ich przedwojenne losy, jak i pokazać tragizm lat 1944-1960 [...]

Niestety, postać majora Małaszkiewicza pozostaje do dzisiaj w cieniu i dlatego warto ją przypomnieć [...] To właśnie edukacja i doświadczenie zdobyte w latach 30., akcja powodziowa na Wileńszczyźnie, za którą otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, sprawnie przeprowadzona ewakuacja z plaż Dunkierki oraz przebyte szkolenie dla szefów sztabów spowodowały, że jako szef sztabu mjr Małaszkiewicz wykazał się skutecznym działaniem, które co najmniej w kilku newralgicznych sytuacjach uchroniły brygadę id zagłady. To właśnie opracowanie nowego planu użycia brygady na płycie lotnika w niecałe 21 godzin przed startem uratowało ją przy lądowaniu, w najbardziej groźnym dla niej momencie [...]"
fragmenty Wstępu