Historia dwóch pułków piechoty, które łączy nazwa natomiast czas istnienia i działań bojowych jest różny.
74 Górnoślaski pułk piechoty Wojska Polskiego swój chrzest bojowy przeszedł w Powstaniu Wielkopolskim (1918-1919 r.), jedynym zakończonym powodzeniem w historii Polski, a następnie ze swojej siedziby w Lublińcu wspierał powstania śląskie. Mając duże doświadczenie i osiągnięcia bojowe został skierowany w 1920 r. do walki przeciwko bolszewikom. W okresie międzywojennym stacjonował w Lublińcu. We wrześniu 1939 r., od pierszego dnia wojny odpierał ataki niemieckich dywizji pancernych w rejonie Częstochowy.
W czasie okupacji, nawiązując do tradycji swojego poprzednika powstał 74 pułk Armii Krajowej. Wyróżnił się on udanymi akcjami zbrojnymi na terenie powiatów: kłobuckiego, częstochowskiego, ramomszczańskiego, włoszczowskiego i jędrzejowskiego.
Po wojnie wielu żołnierzy tych pułków było represjonowanych przez NKWD i UB.