Pierwszym niemieckim czołgiem przeciwlotniczym, tzw. Flakpanzer, a w istocie samobieżnym działem przeciwlotniczym był 2 cm Dlak 38 L/65 auf PzKpfw 38(t) Sd Kfz 140 Ausf. L, Flakpanzer 38(t).

Rozpoczęcie wojny na froncie wschodnim początkowo nie zmieniło założeń niemieckiej taktyki użycia wojsk pancernych. Dopiero po kilku miesiącach doszło do zasadniczych zmian. Z jednej strony było to wynikiem specyficznych warunków terenowych frontu wschodniego, zaś z drugiej strony warunki prowadzenia wojny wymusiły wykorzystanie nowych pojazdów pancernych, innych niż zakładała do tej pory strategia Blirzkriegu. Do tej pory sprawdzały się typowe środki rozpoznania, którymi w armii niemieckiej były samochody pancerne i ewentualnie czołgi lekkie.

W Rosji niezbędne były specjalne szybkie czołgi rozpoznawcze i pojazdy półgąsienicowe przystawanie do wykonywania zdań rozpoznawczych. W ten sposób powstał czołg rozpoznawczy Aufklarunspanzer 38(t) Sd Kfz 140/1