Oto Kuczok, jakiego nie znamy. Autor nagrodzonego scenariusza do filmu Pręgi występuje tym razem w roli krytyka filmowego. Talent literacki i pasja filmoznawcy zaowocowały zbiorem oryginalnych esejów przybliżających istotne zagadnienia współczesnej kinematografii. Autor poszukuje w dzisiejszym kinie, jak również w historii sztuki filmowej zjawisk „źle obecnych”, skazanych na niebyt przez cenzurę obyczajową, przez krytykę zaś w najlepszym razie kłopotliwie przemilczanych. W tym sensie To piekielne kino jest przewodnikiem po filmach przeklętych, próbą rozpoznania i analizy obrazów zła w kinie. Kuczok daje świadectwo intelektualnej odwagi także w swoich rozważaniach na temat pornografii, ikonoklazmu czy też
w całym bloku tekstów poświęconych filmom o umieraniu. Tom puentują bardzo osobiste refleksje autora na temat dziesiątej muzy z okresu jego pracy nad scenariuszem i na planie filmu Pręgi.
To piekielne kino jest książką niepokorną, występną, łączącą w krytycznym spojrzeniu aksjologię chrześcijańską i całkiem świecką, by nie rzec: pogańską.