Szepty wieczności
To najważniejsze i najbardziej inspirujące dzieło autora. Jest niezwykłym zbiorem objaśnień, modlitw, żądań i pieśni napisanych pełnym ekspresji językiem człowieka głęboko uduchowionego, odznaczającego się wielką żarliwością w głoszeniu wiary, stojącej w centrum istoty jego życia. Utwór ten dedykowany jest wyznawcom wszystkich religii, ludziom poszukującym Najwyższego na różnych kontynentach i w różnych kulturach. Obok pieśni i modlitw autorstwa Joganandy znalazły się tu również starożytne teksty, które on ożywił, spisując je na nowo. Czytelnik znajdzie tu więc słowa modlitwy i żądania spełnienia najgłębszych ludzkich potrzeb i pragnień.

Kluczem do nawiązania kontaktu z Wszechmogącym, jak pisze hinduski guru, nie jest prośba - modlitwa żebraka, lecz żądanie. Błagając, ograniczamy siebie, otrzymujemy w efekcie mniej, niż należałoby się prawowitym synom i córkom boskim, którymi jesteśmy. Dzieci mają prawo upominać się o wszystko, co należy do ojca. Muszą jedynie porzucić egoistyczne dążenia małego ja, jak również zrezygnować z postawy ślepej, biernej zależności od Wszechogarniającego, który w pięknych, poetyckich tekstach Joganandy jest istotą określoną, można powiedzieć namacalną.

Dzieło to jest bardzo wyjątkowe, ponieważ dostarcza bardzo dogłębny wgląd w wewnętrzny świat Paramhansy Joganandy, a zarazem umożliwia czytelnikowi odkrycie najgłębszych pokładów własnej duchowości.
Od chwili odejścia Mistrza z fizyczności dzieło to było zmieniane do formy zupełnie odmiennej od oryginału. Ponieważ nasze wydawnictwo postawiło już sobie przed laty, w chwili powstania, cel publikowania natchnionych dzieł wyłącznie najlepszych autorów i w najlepszym możliwym tłumaczeniu, tekst tutaj zawarty jest wersją oryginalną tego dzieła i nie zawiera żadnych interpretacji, czy wręcz przeinaczeń.

Paramhansa Jogananda urodził się jako Mukunda Lal Ghosh 5 stycznia 1893 w Gorakhpur w Indiach, w religijnej i zamożnej rodzinie hinduskiej. W wieku 17 lat został uczniem czcigodnego Swamiego Sri Yukteswara Gir. Po ukończeniu studiów na uniwersytecie w Kalkucie w roku 1915 złożył oficjalne ślubowanie i został mnichem zakonu Swamich. Wówczas otrzymał imię Jogananda, oznaczające błogość. Ananda jest skutkiem boskiego związku - jogi. Jogananda rozpoczął dzieło swego życia od założenia szkoły dla chłopców, w której połączył nowoczesne metody edukacji z treningiem jogi oraz naukami natury duchowej. Celem Paramhansy Joganandy było szerzenie starożytnej wiedzy Indii i filozofii jogi na całym świecie, głównie za pośrednictwem tradycyjnej metody medytacji. Przez kilkanaście lat wykładał i nauczał na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.