Książka-legenda - wydana po raz pierwszy w 1953 roku w Paryżu przez Instytut Literacki. Przez lata torowała Miłoszowi drogę do zachodniego odbiorcy.
Dzieło Czesława Miłosza to nie tylko znakomita rozprawa z dziedziny politologii i badań nad komunizmem, to literacki traktat albo swoista powieść z kluczem, zawierająca ponadczasową refleksję o kondycji ludzkiej, etyce, wolności i zniewoleniu, wyrastająca jednak z konkretnego i przez to wiarygodnego doświadczenia świadka i uczestnika.

Czesław Miłosz urodził się w Szetejniach nad Niewiażą na Litwie 30 czerwca 1911 roku. Był przede wszystkim poetą, ale także prozaikiem, eseistą i tłumaczem. Jako literat zdobył wiele prestiżowych nagród państwowych, międzynarodowych oraz amerykańskich, między innymi Nagrodę Nobla w roku 1980, National Medal of Arts (USA 1989), Order Orła Białego (1994), Order Księcia Litewskiego Giedymina II klasy za zasługi dla Litwy (1995). Jego twórczość została przetłumaczona na kilkanaście języków. Miłosz uzyskał doktorat honoris causa na wielu uniwersytetach zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Polsce, został honorowym obywatelem Litwy oraz mieszkańcem Krakowa.