Niniejsza książka ma na celu pokazanie, w jaki sposób z pandemią w pierwszych tygodniach jej obecności poradzili sobie mieszkańcy województwa lubuskiego. Można przyjąć, że opisane tu mechanizmy i strategie nie są specyficzne tylko dla mieszkańców tego regionu, ale stanowią regionalną ilustrację tego, czego doświadczali mieszkańcy całego kraju. Oddawana do rąk Czytelników pozycja ma dwie części: pierwsze trzy rozdziały w intencji Autorek mają wprowadzić w problematykę epidemii w perspektywie historycznej (jako doświadczenia w pewnym sensie uniwersalnego dla ludzkości, choć w ponowoczesnej rzeczywistości zapomnianego) oraz przedstawić punkt widzenia wybranych postaci reprezentujących sferę kulturalną, publicystyczną i naukową. Autorki mają nadzieję, iż zarówno refleksja historyczna, jak i impresje wybranych osób przybliżą Czytelnikom pandemiczną perspektywę, z jakiej można dokonywać diagnozy i oceny zaistniałej sytuacji. Kolejne dwa rozdziały poświęcone są zaprezentowaniu wyników badań własnych – przybliżeniu charakterystyki wymiarów życia Lubuszan, na które pandemia wywarła dotychczas (i może wywierać długookresowo) znaczący wpływ.