Człowiek bez miłości nie może być szczęśliwy – to prawda, z którą zgodziłaby się zapewne większość ludzi. Jednak miłością nazywa się często uczucia czy postawy, które tak naprawdę nie mają z nią wiele wspólnego. Konsumpcyjne trendy cywilizacyjne z upodobaniem podsuwają nam podróbki, które wielu cierpiących z powodu braku miłości myli niestety z oryginałem i tylko pogłębia swój ból. Dlatego konieczne jest ciągłe uczenie się prawdziwej miłości, która wiąże się z wysiłkiem i trudem, ale też pozwala doświadczyć rzeczywistego, niezafałszowanego szczęścia. W książce W miłości nie ma lęku o. Augustyn z właściwą sobie wnikliwością daje wskazówki, jak praktykować taką właśnie miłość: mądrą, dojrzałą, bezinteresowną, wolną i odważną.

„Miłość jest możliwa tylko wtedy, kiedy ludzie czują się wolni i obdarzają się wzajemnie wolnością. Aby czuć się wolni, musimy pokonywać nasze ludzkie lęki. One bowiem dławią naszą wolność, odbierając nam swobodę działania. Żyjąc w lęku, nie możemy dysponować własną osobą, nie możemy swobodnie korzystać z naszych ludzkich władz: z rozumu, serca, woli. Nie możemy żyć, pracować, poświęcać się i cierpieć dla osoby kochanej. Miłość wymaga dynamizmu i twórczości, które lęk blokuje”.