Monografia pt.: „Towards an integrated conceptual model of metaphorical linguistic expressions in English" [W kierunku zintegrowanego modelu konceptualnego metaforycznych wyrażeń językowych w języku angielskim] jest odpowiedzią na dające się w ostatniej dekadzie zaobserwować zmiany w obrębie paradygmatu kognitywnego (tzw. second generation cognitive linguistics), które mają na celu opis zjawisk językowych z perspektywy szeroko pojętego ludzkiego doświadczenia (ang. extended embodiment). Ewolucja językoznawstwa kognitywnego w kierunku modelu opartego na uzusie językowym (ang. usage-based model) oznacza redefinicję pojęć i opartych na nich metodologii, których zakotwiczenie w modelach opartych na kompetencji jest obecnie dostrzegane i krytykowane przez badaczy propagujących funkcjonalne językoznawstwo kognitywne. Teoria metafory konceptualnej wydaje się być tą propozycją wczesnego językoznawstwa kognitywnego, która wzbudza obecnie najwięcej zastrzeżeń. Jednocześnie jednak, zjawisko metaforyczności na poziomie myśli i języka stanowi niewątpliwie sztandarowy postulat paradygmatu i wymaga opisu z perspektywy najnowszych, integrujących tendencji w językoznawstwie kognitywnym, co jest nadrzędnym celem rozprawy.