Święty Antoni (1195-1231), zakonnik, wędrowny kaznodzieja, płomienny głosiciel Ewangelii, duchowy syn św. Franciszka z Asyżu. Święty, który pragnął poświęcić swoje życie i zginąć śmiercią męczeńską, lecz Bóg miał wobec niego zupełnie inne plany. Święty, którego skuteczność orędownictwa jest równie wielka jak jego moc cudotwórcza, którą Bóg obficie obdarzył go już za życia i pozwolił mu uzdrawiać, wskrzeszać umarłych, przebywać równocześnie w dwóch miejscach, prorokować, czytać w sumieniach ludzkich. Święty wzywany w przypadku zaginięcia osób, rzeczy, a przede wszystkim zagubienia tego, co najcenniejsze: wiary, sensu życia, miłości, nadziei.