Paweł Szczepanik w sposób syntetyczny podejmuje niełatwą próbę zgłębienia wiedzy na temat słowiańskich zaświatów widzianych przez pryzmat nielicznych w gruncie rzeczy źródeł pisanych, fascynujących źródeł folklorystycznych, wymownych źródeł językoznawczych i bezcennych jak uzasadnia, świetnie znanych mu źródeł archeologicznych. Na tej podstawie buduje On swoją, wielce erudycyjną,wizję słowiańskiego Kosmosu zabierając Czytelnika w interesującą podróż po różnych jego rewirach, pełnych bogów, demonów i zmarłych. Przybliżając kolejne elementy mitu kosmologicznego posiłkuje się różnymi odniesieniami do osiągnięć współczesnej humanistyki, co pozwala nie tylko zorientować się na temat aktualnego stanu badań obejmujących to zagadnienie ale również przybliżyć tok rozumowania Autora z łatwością poruszającego się w tej niełatwej przecież, abstrakcyjnej materii.

Wielką zaletą książki jest to, że w pełni spełniając wszelkie kryteria opracowania naukowego napisana jest językiem wielce przystępnym, pozwalającym na lekturę nie tylko specjalistom, ale również mniej przygotowanym merytorycznie Czytelnikom zafascynowanym tematyką religijności Słowian.