Książka Witolda Chrzanowskiego opowiada o wzajemnych, przyjaznych i nieprzyjaznych kontaktach integrujących się plemion słowiańskich i Skandynawów, zwłaszcza zaś wikingów.
Przedstawia je na tle ścierania się dwu światów: świata pogańskiego, który mimo że jeszcze trwa i może wydawać się wciąż pełen sił, zaczyna przecież powoli, acz nieuchronnie ustępować ze sceny dziejowej, oraz świata chrześcijańskiego, który zwłaszcza dzięki dziełu Karolingów i ich dziedziców, a także w efekcie wzrostu politycznej świadomości samych barbarzyńców zaczyna walczyć o dominującą pozycję w środkowej i północnej części kontynentu.

Narracja prowadzona językiem żywym i barwnym, godnym najlepszych dziejopisów, sprawia, że prezentowane postaci i wydarzenia jawią się Czytelnikowi w całym ich dynamizmie i wielowymiarowości, nie nużąc go ani przez chwilę.