Jak? Prosto, niewymyślnie, naturalnie, bo tak się przejawia poetycka dojrzałość. Przejrzyste nie znaczy jednak oczywiste, bo nie ma poezji bez tajemnicy. To wiersze wyciszone, ale nie bezdźwięczne, to głos poetycki, który pośród wielu daje się rozpoznać, tak bardzo jest osobny.O czym? O tym, co spotyka mnie i Ciebie i co zwie się losem. O miłości, która jest rozstaniem i pragnieniem, a jeśli się spełnia to właśnie w wierszu. O świecie, w którym jest droga „jaką przemierzamy/ na podobieństwo tych/ co przeminęli”, i gdzie są nawet „bezdroża demokracji”, i gdzie jest las z jasną polaną w głębi, przez którą „wciąż idziesz do mnie”.Liryka Agnieszki Metelskiej – niemal ascetyczna, bo taka zwykle rodzi się z doświadczenia i przeżycia. Z mądrości. - Mieczysław Machnicki