Pisać trzeba wierszem i prozą o losie, co nas nie oszczędza. A Ty musisz przetrwać. A żeby przetrwać, musisz się przystosować. Masz do tego tylko rozum i trochę doświadczenia. Masz też złudzenie o wolnej woli, którą jednak ogranicza stan umysłu, co skutkuje pragnieniem wolności, ale takiej prawdziwej, bez odpowiedzialności. I taki stan nie jest taki zły. Zawsze możesz nadrabiać głupotą. I wcale nie będziesz sam. Ci od głupoty wpędzają się w siłę, bo jak nie ma rozumu, to coś musi rozstrzygać.

Czytelniku, jesteś skazany na obiecanki, bo nikt ci nie da więcej, niż ja Ci obiecam.


Ze wstępu