„Sanatorium pod klepsydrą”, drugi zbiór opowiadań Brunona Schulza, ukazał się w 1937 roku z ilustracjami autora. W 1973 roku doczekał się ekranizacji Wojciecha Hasa.
„Cofnięty czas… w samej rzeczy pięknie to brzmi, ale czymże okazuje się w istocie? Czy dostaje się tu pełnowartościowy, rzetelny czas, czas niejako ze świeżego postawu odwinięty, pachnący nowością i farbą? Wprost przeciwnie. Jest to do cna zużyty, znoszony przez ludzi czas, czas przetarty i dziurawy w wielu miejscach, przeźroczysty jak sito. Nic dziwnego, toż jest to czas niejako zwymiotowany — proszę mnie dobrze zrozumieć — czas z drugiej ręki. Pożal się Boże!” (fragment).
Bruno Schulz – wybitny polski prozaik, grafik, malarz, rysownik i krytyk literacki. Nauczyciel rysunku, autor dwóch zbiorów opowiadań, które zapewniły mu trwałe miejsce w dziejach literatury. Urodzony 12 lipca 1892 r. w Drohobyczu. Zastrzelony przez gestapowca w listopadzie 1942 r. na ulicy swojego rodzinnego miasta.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.