Książka prezentuje nowy sposób identyfikacji utworu literackiego jako autobiografii, określany mianem retorycznej interpretacji autobiograficznej. Retoryczna interpretacja autobiograficzna, zamiast poszukiwać odniesienia tekstu literackiego do zewnętrznotekstowej rzeczywistości i centralnie usytuowanego w niej autora, ujawnia działające w wypowiedzi mechanizmy tekstowe (zespoły tropów i figur) oraz wyjaśnia, dlaczego ewokują one efekt prawdziwości relacjonowanych przeżyć i wydarzeń.