Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie

się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać,

jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne

i codoskonałe (Rz 12,2).

Rachunek sumienia jest po to, aby człowiek poznawał prawdę o sobie i przyznawał się do niej. A trzeba się przyznawać nie tylko do tego, co jest godne pochwały, ale również do słabości i grzechu.

W sakramencie pokuty i pojednania chodzi o nawrócenie. Polega ono na zmianie sposobu myślenia. Odnowiony umysł sprawia, że nasza czasami bezwiedna pobożność zostaje przemieniona, a codzienne postępowanie staje się wyrazem rozumnej służby Bogu. Zaczynamy również tworzyć inne relacje z ludźmi.