Pierwszy pełny zbiór pism publicystycznych jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku, poświęconych głównie tematyce kulturalnej, w tym krytycznoliterackiej, oraz społeczno-politycznej. Tom zawiera szkice, recenzje, artykuły, eseje i rozprawy z lat 1920-1967, obejmując całokształt dorobku Aleksandra Wata w tej dziedzinie twórczości, począwszy od pierwszych publikacji z okresu dwudziestolecia międzywojennego, poprzez działalność w „Miesięczniku Literackim”, okres lwowski 1939-1940, pobyt w Kazachstanie, polemiki i spory z lat 1947-1958 po powrocie do kraju, a skończywszy na twórczości emigracyjnej z lat 1963-1967. Do zbioru weszły także, odnalezione po latach w archiwum pisarza, nigdzie dotąd niepublikowane teksty.
Wydanie krytyczne; tom opatrzony został obszernymi przypisami i wyjaśnieniami przybliżającymi czytelnikowi tło epoki i szczegóły poruszanych w artykułach kwestii.