Zawitaj śmiało w daleką przeszłość, gdzie ludzkim losem igrały demony, gdy każdy szelest w
pobliskim lesie zwiastował przybycie leszego. Gdzie czarty zsyłały na człowiecze osady nieszczęścia, a
chowańce kryły się pod strzechą chałup i strzegły reszty domowników.
Przed Tobą dzieje z kart historii Królestwa Polskiego stojącego w ogniach wojny domowej po
śmierci księcia Władysława I Hermana. Uświadcz, jak Lechowe plemię rzuciło się sobie do gardeł,
mordując sąsiadów i dawnych towarzyszy broni. Poznaj rzeczywistość, gdzie honor zmieszał się z
okrucieństwem, bohaterstwo z łajdactwem, a godność z błotem.
W takich oto czasach przyszło żyć trzem bohaterom tej opowieści. A poznali się oni, a jakże – w
szeregach armii księcia Bolesława!
Pierwszy zwał się Uniemir i uwierz mi na słowo, nie chciałbyś spotkać go na swojej drodze.
Trwożył bowiem nawet najbardziej kamienne serca i mordował bez litości. Znaleźliby się i tacy, co nie
uważali go nawet za człowieka. Zwano go „Czaszkogłowym” ze względu na, doprawy, nieludzką
aparycję.
Drugiemu z kolei na tym świecie przyświecał już tylko jeden cel. Zamierzał zabić tych, którzy
pozbawili go ukochanej żony. I, przysięgam jakem żyw, ów człek zdolny był do wszystkiego, aby oddać
jej sprawiedliwość.