Opublikowana w 1977 roku Pieśń Salomonowa jest trzecią z kolei powieścią Toni Morrison. Szybko zwróciła na siebie uwagę jako pierwsza „książka miesiąca” pióra czarnego pisarza. Zdobyła National Books Critics Award, a także przyczyniła się do przyznania autorce literackiej Nagrody Nobla w 1993 roku.
Opowiedziana pięknym poetyckim językiem saga rodu czarnych Amerykanów pokazuje trudny awans społeczny pewnej rodziny od niewolnictwa do klasy średniej. W książce nie występuje ani jeden biały bohater. Żywy, realistyczny obraz świata czarnych Amerykanów jest pełen baśniowych wątków zaczerpniętych z folkloru, anegdot i nieoczekiwanych zwrotów akcji.
Pieśń Salomonowa zmusza do refleksji i trzyma w napięciu jak najlepsza powieść przygodowa z elementami kryminału.
Urzekająca powieść. Nazwać ją poezją byłoby niedomówieniem, bo to również wstrząsająca historia. Pełna skomplikowanych i niejednoznacznych postaci, z których nawet te najbardziej marginalne zapadają w pamięć.
Anne Tyler, „Washington Post Book World”
Znakomicie skonstruowana opowieść czerpiąca z mowy codziennej oraz tradycji i języka literackiego, od Biblii począwszy, a na Faulknerze skończywszy.
„The Hudson Review”
Artystyczna wizja składająca hołd dziedzictwu jednostki i całego narodu.
„Time”
Toni Morrison – amerykańska powieściopisarka i eseistka, laureatka literackich nagród Pulitzera i Nobla. Debiutowała powieścią Najbardziej niebieskie oko (1970, po raz pierwszy wydana w Polsce nakładem Świata Książki w 2014). Była dyrektorem nowojorskiej oficyny wydawniczej Random House, wykładała na Princeton University. W serii Mistrzowie Prozy ukazały się również: Dom, Miłość, Umiłowana.