Wiersze i rysunki Guntera Grassa z "Ostatnich tańców", wydanych w rok po głośnym "Idąc rakiem", od razu stały się w Niemczech doniosłym wydarzeniem artystycznym. Przez pryzmat tańca autor spogląda na koleje własnego życia, na losy swego pokolenia, na zmieniające się czasy, na uroki i okropności otaczającego świata. Taniec to w wierszach Grassa kwintesencja życia, ruch, rytm, żywioł, to bliskie sąsiedztwo opisywanych z wielką śmiałością miłosnych uniesień.