Stan wzburzenia Kobala najlepiej odreagowywał w ruchu. Po kłótni zacinał konia batem i jechał w pole. Biedne, popędzane przez zdenerwowanego chłopa zwierzę musiało ciągnąć brony szybciej niż zwykle. Wyrównywanie roli działało na Szymona uspokajająco.
Bronując pole, ugłaskiwał swą duszę. Bo duszę miał niczym rolę: gotową dać z siebie wszystko, lecz jak ta ziemia wymagającą troski i dbałości.

Orły na śniegu to powieść Ryszarda Wytrycha, który w epicki, jakby reymontowski sposób prezentuje tętniącą życiem wieś powojennych Ziem Odzyskanych, posługując się własnym oryginalnym stylem. Barwność obrazu i żywotność bohaterów mówiących gwarą przydaje książce uroku i autentyczności.