Kolejny tom w serii „Konferencje IPN” poświęcony jest problematyce opozycji i oporu społecznego w Łodzi w latach 1956–1981. Formy oporu były różne, od „przerw w pracy” w łódzkich fabrykach, przez demonstracje uliczne, po niezależną działalność organizacyjną i wydawniczą. Niektóre wydarzenia miały znaczenie ponadregionalne, a nawet ogólnopolskie, np. strajk włókniarzy z 1971 r. zadecydował o wycofaniu się władzy z podwyżek cen, a strajk studencki z 1981 r. wymusił zgodę na utworzenie NZS i duże zmiany w funkcjonowaniu szkół wyższych.