Książka proponuje wprowadzenie medioznawstwa do refleksji nad literaturą, a dokonuje tego, unikając zarówno
technofobicznych lęków przez nowymi mediami, jak i naiwnego hurraoptymizmu widzącego w Internecie
spełnienie odwiecznych potrzeb ludzi literatury. Zespół Autorek i Autorów znających piśmiennictwo różnych
epok, uwikłane w różne media, ukazał dzieje relacji literatury i mediów nie jako narastającą przewagę
tych drugich, lecz jako rodzaj współbycia, w którym każda ze stron stale zmienia tę drugą. Znaleźć można
w książce omówienie przypadków, w których mocne współczesne medium upraszcza i zubaża dzieło literackie
podczas przenoszenia go do swego środowiska. Częściej jednak poznajemy historie wymyślania przez
literaturę nowych użytków z pojawiającego się medium (…) oraz rozszerzania możliwości jednego z nich.
Z recenzji dr. hab. Tomasza Mizerkiewicza prof. UAM