Ta książka to bez mała kamień milowy na drodze renesansu nietzscheanizmu i jego nowoczesnej recepcji, z Friedricha Nietzschego czyniącej patrona filozofii XX w. (w tym kontekście mówi się niekiedy nawet o tzw. drugim renesansie Nietzschego, zainicjowanym w znacznej mierze właśnie przez Gillesa Deleuze’a, po którym cegiełki dołożyli Pierre Klossowski, Jacques Derrida oraz jego „spadkobiercy”). A co najbardziej zdumiewające, rozmaite wątki dzieła Nietzschego – rozważania na temat sensu, wartości, interpretacji, jedności życia i myśli, afirmacji i negacji, resentymentu, nihilizmu, reaktywności, tragiczności, śmierci Boga, woli mocy, wiecznego powrotu i nadczłowieka – łączą się tu w sposób niezwykle koherentny. Interpretacja Deleuze’a to zatem nie tylko jedno z najważniejszych i inspirujących, ale też najbardziej spójnych i całościowych odczytań Nietzschego.