Podstawowe problemy gospodarowania stojące przed człowiekiem są, w ujęciu historycznym, zasadniczo te same. Ich rozwiązywanie warunkują ramy instytucjonalne, które wpływają na zachowania jednostek i przebieg procesów gospodarowania. Z tego powodu kształt ładu instytucjonalnego ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania gospodarki jako całości. Przed ładem gospodarczym ordoliberalizm stawia jasne zadanie, by był on funkcjonalny i godny człowieka. Niemiecki model Społecznej Gospodarki Rynkowej (SGR) stanowi propozycję ustrojową opartą na mocnych podstawach etycznych, a jednocześnie sprawną od strony ekonomicznej. W niniejszej książce przenalizowano intelektualne korzenie tej odmiany kapitalizmu i pokazano jej ewolucję w pryzmacie rynku pracy – „motoru” sfery realnej gospodarki. Główny nacisk części empirycznej położono na dwa okresy. Pierwszy obejmuje zjednoczenie Niemiec w latach 90. XX w. i transfer instytucjonalny do byłej NRD. W drugim analizie poddano późniejsze reformy rynku pracy, które podjęto dla zachowania modelu SGR. Zmiany te w dużym stopniu tłumaczą postępującą poprawę na niemieckim rynku pracy po 2008 r. i płynne przejście przez światowy kryzys finansowy i gospodarczy 2008-2009.