Współczesny dyskurs eklezjologiczny skoncentrowany jest przede wszystkim na doktrynie Soboru Watykańskiego II i jego późniejszej recepcji. Celem książki Miguela de Salis jest natomiast próba szerszego spojrzenia na Sobór i odczytania jego doktryny, przede wszystkim Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, w obrębie historii myśli chrześcijańskiej o Kościele, zwłaszcza w kontekście XX wieku. W tej perspektywie autor porusza trzy najważniejsze zagadnienia eklezjologiczne: paradygmaty inspirujące eklezjologię XX stulecia, relację zachodzącą między Duchem Świętym i Kościołem oraz relację między zbawieniem i Kościołem. Zamiarem autora jest pomoc w kształtowaniu spojrzenia na główne tematy omawiane podczas zgromadzenia soborowego ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu obejmującego cały XX wiek, aż do naszych dni, oraz problemów i wyzwań, które pojawiły się w historii „krótkiego wieku”, a z którymi mierzyli się duszpasterze i teolodzy.

Miguel de Salis – portugalski ksiądz rzymskokatolicki, profesor na Wydziale Teologicznym Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża w Rzymie, zastępca dyrektora Centrum Formacji Kapłańskiej. Uzyskał dyplom z inżynierii lądowej i doktorat z teologii dogmatycznej. Zakres jego zainteresowań teologicznych obejmuje głównie eklezjologię, dialog ekumeniczny, teologię wschodnią i Sobór Watykański II. Od 2002 roku jest konsultorem teologicznym w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.