Kalifornijskiego w San Diego, artysta i teoretyk nowych mediów, jest autorem książek Soft Cinema: Navigating the Database (2005) oraz Tekstura: Russian Essays on Visual Culture (1993).

Język nowych mediów to tłumaczenie głośnej i klasycznej już książki Lva Manovicha The Language of New Media, uważanej za jedno z najważniejszych dzieł teoretycznych o nowych mediach. Książka opisuje „pewien szczególny fragment współczesnej kultury napędzany przez hybrydyczną estetykę, fragment, w którym logika pracujacego w sieci komputera przecina się z logiką wielu ustanowionych wcześniej kulturowych form”. Manovich sytuuje nowe media w perspektywie historycznej, omawia ich różne aspekty i traktuje „jako wspólny obszar, pole bitwy, rywalizacji i twórczego napięcia między energiami przeszłości i teraźniejszości”.

Książkę poleca tygodnik „Polityka”.