Jerzy Skolimowski Rysopis / Walkower / Bariera / Ręce do góry

Kolejną kolekcją, którą Wydawnictwo Telewizji Kino Polska oddaje do rąk swoich widzów, jest zbiór czterech wczesnych, polskich filmów Jerzego Skolimowskiego, reżysera i scenarzysty, czołowego polskiego przedstawiciela nurtu tzw. trzeciego kina, laureata wielu międzynarodowych nagród filmowych, twórcy m.in. obrazów takich jak: „Start” (Le Depart), „Na samym dnie” (Deep End), „Wrzask” (The Shout), „Fucha” (Moonlighting), „Sukces jest najlepszym odwetem” (Success is the Best Revenge), „Wiosenne wody” (Torrents of Spring), „Ferdydurke” (30 Door Key).

Skolimowski wprowadzając na polski ekran, po latach dramatycznego rozrachunku z doświadczeniami wojny, bohatera „odpychającego od siebie dojrzałość”, „uciekającego przed szablonem”, przywdziewającego kolejne maski i błądzącego w pogoni za swą własną autentycznością, odegrał istotną rolę w poszukiwaniu tożsamości kolejnego pokolenia Polaków.
Urodzeni zaraz po wojnie, wchodzący w dorosłość w okresie socjalistycznej stabilizacji rówieśnicy Andrzeja Leszczyca, alter ego reżysera, musieli zmierzyć się z moralnymi problemami urządzania się w życiu, wymagającymi określenia stosunku do zastanego świata i jego norm etycznych. Dylematy, które dręczyły bohaterów Rysopisu, Walkowera, Bariery czy Rąk do góry były w kinie lat 60-tych dosyć powszechne, a same filmy szybko zaczęły być porównywane z obrazami czołowych twórców francuskiej „nowej fali”, jednak w Polsce, to właśnie Skolimowski, dzięki osobistemu stylowi, opowiedział o nich w sposób szczególnie znaczący. Wczesna twórczość reżysera opisywana jest jako „zwrot ku temu, co
niepowtarzalne, zatarcie granicy pomiędzy własną biografią a bohaterem, posługiwanie się stylem lirycznego, mocno autoironicznego pamiętnika”.


O Jerzym Skolimowskim:

Jerzy Skolimowski. Reżyser filmowy, scenarzysta, aktor, poeta i malarz. W młodości bokser. Ma w swoim dorobku kilka tomików poezji, sztuki teatralne, zajmował się również muzyką jazzową. W 1959 ukończył etnografię na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1963 reżyserię w Łódzkiej Szkole Filmowej.

Spotkanie z Andrzejem Wajdą, dla którego napisał scenariusz filmu „Niewinni czarodzieje” i sukces obrazu sprawiły, że Skolimowski rozpoczął studia w Łódzkiej Szkole Filmowej, gdzie wspólnie z Romanem Polańskim napisał scenariusz do kolejnego już klasyka, słynnego "Noża w wodzie". Debiutował w pełnometrażowej fabule w 1964, realizując nagradzany wielokrotnie Rysopis - film zmontowany z kilku kręconych w odstępach czasowych etiud studenckich. Rok po roku realizował kolejne filmy: w 1965 Walkower, w 1966 Barierę i w 1967 zatrzymane przez cenzurę Ręce do góry. Od roku 1967 reżyser mieszka i pracuje za granicą, gdzie nakręcił większość swoich filmów. Sześć z nich, w latach 1972-1989, rywalizowało o Złotą Palmę w Cannes. „Wrzask” otrzymał nagrodę jury w 1978, "Fucha" nagrodę za scenariusz w 1982 roku, a „The Lightship” specjalną nagrodę jury w 1985 roku. Inny jego film – „Start” – został nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na Festiwalu w Berlinie w 1967. Skolimowski przez kilkanaście lat zajmował się malarstwem Jego obrazy były wystawiane w Polsce, Włoszech, Kanadzie i USA, wiele z nich znajduje się w kolekcjach prywatnych, oraz muzealnych np. w Muzeum Narodowym w Warszawie. Jerzy Skolimowski jest laureatem Nagrody Specjalnej Orzeł 2003 za niezależną postawę polskiego twórcy kina o światowym wymiarze, realizowaną w Polsce i na emigracji oraz stałe związki z Polską.

Reżyser powrócił do kina w 2008 roku obrazem „Cztery noce z Anną”.