Książka ta to biografia jednego z najwybitniejszych fotografików XX wieku, Jacquesie Henrim Lartigue’u. Z jednej strony ukazuje szerokie tło epoki, w której stworzył swoje najważniejsze prace, z drugiej zaś przedstawia intrygujący splot okoliczności, który sprawił, że uznano go za jednego z najważniejszych mistrzów obiektywu XX wieku. Ponadto autor wnikliwie analizuje jego prace, wskazując na cechy, które stały się inspiracją dla kolejnych pokoleń fotografików.

Jacques Henri Lartigue, urodzony w 1894 roku w Courbevoie francuski fotograf i malarz. Swoje pierwsze zdjęcia wykonał w wieku 6 lat aparatem ojca. Już w rok później miał swój własny. Na początku fotografował swoją liczną rodzinę, zwierzęta, najbliższe otoczenie. Potem odważył się wyjść na zewnątrz - fotografował wyścigi samochodowe w Auvergne i aeroplany w IssylesMoulineaux.
W 1962 roku, John Szarkowski, ówczesny dyrektor Museum of Modern Art w Nowym Jorku, zorganizował mu indywidualną wystawę. Jego fotografie zamieszczono w magazynie „Life”.
Pod koniec życia Lartique dostał zlecenie od prezydenta Francji Valérego Giscarda d’Estaing’a na oficjalne zdjęcie.
Dorobek swojego życia artysta przekazał narodowi francuskiemu.