Portret Ignacego Kozielewskiego
Współtwórca ruchu harcerskiego, pedagog, działacz społeczny, Ignacy Kozielewski, urodził się 13 stycznia 1882 roku w rodzinie wielodzietnej jako jedno z dwanaściorga dzieci Sebastiana i Barbary z Prochanów w Starzenicach, w powiecie wieluńskim. Do nazwy miejscowości, w której przyszedł na świat, nawiązuje pseudonim Ignacego – Starzeńczyk, użyty zamiast rodowego nazwiska na karcie tytułowej powieści Harcerskie troski. Z kolei od imienia ojca pochodzi inny jego pseudonim Sebastjanowicz, od nazwiska matki – pseudonimy Prochański i Prochan, a od miasta powiatowego ze stron rodzinnych Wielunia – pseudonim Wieluńczyk. Tym ostatnim Ignacy podpisywał się pod artykułami prasowymi w „Życiu Nowym” i „Orce”, pismach wychodzących w okresie pierwszej wojny światowej.
Wieś rodowa Ignacego Starzenice leżała w oddaleniu sześciu wiorst od Wielunia, a jej kościół parafialny znajdował się w Rudzie. We wsi znajdowało się czternaście domów z 247 mieszkańcami, czyli była to społeczność niemała, folwark zaś posiadał dziewięć domów z 22 mieszkańcami. Co ważniejsze, folwark ten, jako własność Łubieńskich, według danych z 1886 roku, składał się ze Starzenic, Ludwinowa i Jodłowa, dóbr liczących 2993 morgi powierzchni, w tym był ogród o areale 456 mórg. Ostatnia liczba miała szczególne znaczenie dla rodziny Ignacego, gdyż ojciec Sebastian był z zawodu ogrodnikiem i dlatego był zatrudniony przy folwarku jako sadownik, znawca roślin pospolitych i ozdobnych oraz kwiatów.
W związku ze zmianami zatrudnienia ojca Sebastiana rodzina Kozielewskich zmieniała miejsca pobytu, ale nie są one wszystkie znane. Dość powiedzieć, że syn pod koniec XIX wieku podjął naukę w gimnazjum rządowym w Piotrkowie Trybunalskim, mieście znanym z tradycji patriotycznych...