Historia aksjologii pozwala na ukazanie dziedzictwa idei i wartości, które kształtowały europejską tożsamość. Jestem przeświadczony, że współczesna Europa potrzebuje na nowo odkryć swoje ideały i wartości, które określały jej tożsamość. Mówię tutaj o wartościach starożytnej Grecji:

prawdy, dobra i piękna, ale mam też na myśli próbę zdefiniowania na nowo wartości chrześcijańskich: miłości, przebaczenia, pokoju, sprawiedliwości. Idee i wartości stanowią szlachetny budulec, na którym w historii Europy wznoszono katedry doskonałości określające człowieczeństwo człowieka. Wiek XX pokazał, jak idee i wartości są kruche, tzn. że bez stałego aksjologicznego wysiłku człowieka i samo człowieczeństwo człowieka zaczyna tracić grunt pod nogami. Dlatego jedność Europy wymaga oparcia na wartościach podstawowych, które określałyby tożsamość wspólnoty europejskiej. Określenie tych idei i wartości stanowi niełatwe zadanie, ale nie jesteśmy tutaj bezradni i bezbronni () ponieważ odwołując się do antycznej Grecji i pierwszych wieków chrześcijaństwa, możemy na nowo odczytać wartości, którymi może posługiwać się Wspólnota Europejska. Filozofia dobra zaproponowana przez Sokratesa i Platona może posłużyć za triadę klasyczną (dobro, piękno, prawda). Warto też odwołać się do triady aksjologicznej chrześcijaństwa (wiary, nadziei, miłości).

(fragment Zakończenia Autora)