Wiersze z ;Fragmentów" są w większości zapisami tego jak rodzi się, a może lepiej: z czego rodzi się i dokąd zmierza, ludzka refleksja o życiu. Jak filozof empirysta (ale zarazem jak - i zawsze jak -wierny prawdzie ludzkiego doświadczenia artysta) bohater tych wierszy wychodzi od doświadczenia, dźwięku, tego co widać, gestu ( czy nawet cienia gestu), fragmentu krajobrazu, wspomnienia, ale, zarazem - i zawsze - idzie dalej. To co widać, słychać, czuć jest ramą, początkiem, napędem tego, co nadaje sens tej poezji, co przydaje sens ludzkiemu życiu na ziemi: a co my potocznie nazywamy próbą zrozumienia losu.