Bohater książki to młody mężczyzna będący na rozstaju dróg. Chcąc oderwać się od codzienności wyjeżdża na urlop do niewielkiego pensjonatu. Każda z napotkanych przez niego osób jest indywidualnością a rozmowy z nimi wskazówkami do odkrywania siebie. Nic w tej książce nie jest bez znaczenia. Każde wyrażenie czy imię ma ukryty sens. Mamy więc grę słów, niejednoznaczność i prowokowanie czytelnika, co jest ogromną zaletą tej książki. Dowiedzmy się zatem, co wydarzyło się w pensjonacie państwa Isnob?

Dzisiaj czuję się, jakbym był drzewem, które wyrosło obok muru. Pochylone, z ograniczonym dostępem do życiodajnych promieni słonecznych. Powyginane, z gałęziami rozwiniętymi tylko w tej części, w której nie było ściany. A przecież są drzewa, które w wolnej przestrzeni prezentują się tak okazale, w swoim pełnym rozkwicie. Nigdy już takim nie będę, ale przecież, jeśli naprawdę tego będę chciał, od tej chwili mogę dalej rozwijać się bez żadnych przeszkód.
Fragment książki