Przedmiotem zamieszczonych w książce Tatiany Czerskiej szkiców jest obszar twórczości diarystycznej kobiet, tworzących w XX wieku.
Dwudziestowieczna i najnowsza historia polskiej diarystyki zdaniem autorki domaga się koniecznego wypełnienia nazwiskami mniej spektakularnymi, wpisania w sieć powiązań także autorek mniej znanych, "niepozornych" lub niedostatecznie wypromowanych, z uwzględnieniem ich twórców i biografii.