Publikacja poświęcona jest organizacji i osiemdziesięcioletniej działalności przedwojennej Biblioteki Miejskiej (Stadtbibliothek Breslau), drugiemu – obok książnicy uniwersyteckiej – naukowemu księgozbiorowi w dawnym Wrocławiu. Jako niezastąpiony warsztat do studiów nad dziejami Śląska to właśnie ocalały po zakończeniu działań wojennych zasób Stadtbibliothek Breslau stał się – wobec faktu utraty w 1945 r. większości zbiorów przedwojennej Staats- und Universitätsbibliothek – zasadniczą podwaliną ukształtowania obecnego księgozbioru uniwersyteckiego. Opracowanie ma charakter pionierski, powstało przede wszystkim na podstawie nieznanego dotychczas szerzej badaczom bogatego materiału źródłowego, zgromadzonego w Archiwum Państwowym we Wrocławiu. Stąd też nie jest to li tylko kolejna publikacja o przechowywanych w czeluściach rozległych magazynów bibliotecznych skarbach. To także książka o ludziach, o wszystkich tych, którzy nadawali instytucji cały jej „pozaliteracki” koloryt. O powadze nobliwych bibliotekarzy i pierwszej wśród nich kobiecie, o pragnących nieśmiertelnej pamięci o sobie licznych donatorach, o śląskich notablach i ich szlachetnym patronacie. To książka o zaangażowaniu, ukochanej „robocie”, kontaktach ze światem i o pięknie – stopniowo przed nim odkrywanych – literackich bogactw. Ale obok wyzierającego z niej „spłowiałego” dziś nieco reliktu – szacunku do książki i pisanego słowa, odnajdziemy w dziejach książnicy i zwyczajne sprzeniewierzenia, obok szczytnych ludzkich zamiarów będą i przykre rozczarowania, wreszcie obok chwalebnego niemieckiego „ordnungu” znajdzie się i irracjonalny sceptycyzm wobec zwykłej skrzynki na rewersy…
A wszystko to na Szajnochy, tyle że bardzo dawno temu…

Książka ukazała się w ramach serii Biblioteka Rady Miejskiej Wrocławia