Maria Rafanowicz, z domu Matejko, urodzona 15.08.1948 roku w Siedlcach. Wychowała się na wsi w Krzesku Starym. Od czterdziestu ośmiu lat mieszka w Warszawie. Pracowała w szkołach i przedszkolach jako pracownik służby zdrowia. Obecnie emerytowana babcia. Od najmłodszych lat pisała wierszyki i bajki dla dzieci oraz bardziej dojrzałe wiersze. Swoje utwory chowała głęboko w szufladzie aż do teraz, gdy odważyła się opublikować tylko przedsmak swej twórczości. Źródłem jej inspiracji jest otaczająca nas przyroda, zwierzęta, ludzie, czyli cały świat. Niektóre historie są prawdziwe. Wiersz pt. „Miłość” został wyróżniony w konkursie poetyckim jako najpiękniejszy wiersz o miłości. I tak się zaczęło…