O niezwykłym życiu o. Pio napisano wiele. Ciągle jednak istnieją mało znane momenty jego biografii. Najbardziej tajemnicze są niewątpliwie tzw. lata ukryte (1909-1916), które spędził w Pietrelcinie. W tym okresie niewyjaśnione problemy zdrowotne znikające natychmiast, gdy zakonnik pojawiał się w rodzinnych stronach, kazały przełożonym przedłużać zezwolenie na jego pobyt poza klasztorem.

Donato Calabrese, zbadawszy wszelkie dostępne źródła dotyczące tego fragmentu biografii charyzmatycznego kapucyna, napisał pasjonującą relację, stanowiącą niezwykłe świadectwo tego, jak Bóg prowadził skromnego zakonnika i jak wiele zdziałał w jego życiu.

Wykazał w niej, że to właśnie w „latach ukrytych” o. Pio stał się rzeczywiście „człowiekiem duchowym”. To w Pietrelcinie miały miejsce wyjątkowe wydarzenia w jego życiu: pojawienie się stygmatów, mistyczne przeżycia, ekstazy, objawienia Jezusa i Matki Bożej, a także walka duchowa z szatanem. Był to również dla niego czas wzmożonego wysiłku duchowego: studiów nad traktatami teologii dogmatycznej i moralnej oraz dziełami duchowymi, zwłaszcza Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża.